15.09.2015

Ślub maryjny

Oprócz tradycyjnych ślubów: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, Serviedoras składają czwarty ślub niewolnictwa Maryi według duchowości św. Ludwika Marii Grignon de Montfort – wielkiego promotora pobożności maryjnej.

Złożywszy wspomniany ślub, Serviedoras nie należą już więcej do siebie, lecz są własnością Królowej Niebios. Maryja może dysponować nimi według własnych potrzeb. Czyni to przez przełożonych, którym siostry są posłuszne. Poprzez ślub maryjny Serviedoras ofiarowują wszystkie swoje dobra i same siebie Maryi, a przez Nią Jezusowi. Ofiarują przez Maryję Jezusowi w duchu zadośćuczynienia i wynagrodzenie swoje ciało, swoją duszę, dobra zewnętrzne, a także dobre czyny przeszłe, teraźniejsze i przyszłe, aby Maryja mogła nimi dysponować według własnego uznania. Owocem poświęcenia wszystkiego Maryi jest „umaryjnienie” całego życia, czynienie wszystkiego przez Maryję, z Maryją i w Maryi, dla Maryi, aby lepiej służyć Jezusowi.

Ostatecznym celem człowieka jest Bóg, ale osiągnięcie tego celu przez Maryję jest o wiele prostsze. A zatem, jeśli chcemy prowadzić dusze do Boga, powinniśmy bronić pobożności maryjnej. Maryja jest współodkupicielką [w znaczeniu uczestnictwa w zbawieniu dokonanym przez Jezusa – przypis tłumacza] rodzaju ludzkiego i Pośredniczką [w jedynym pośrednictwie Jezusa – przypis tłumacza] wszystkich łask, jakie Bóg chce nam dać, dlatego też dobrze czynią Serviedoras oddając się zupełnie do dyspozycji Maryi ślubem niewolnictwa maryjnego. Nie należy lękać się takiego niewolnictwa, gdyż Maryja nie jest tyranem, lecz jest najbardziej kochającą i czułą matką.