Pewnego wieczoru przed luksusowym hotelem w Paryżu zatrzymała się taksówka z której wysiadł ważny francuski przedsiębiorca. Wszedł do hotelu i kierował się do recepcji, ale nagle miał wrażenie, że ktoś go z tyłu obserwuje. Obrócił się i zobaczył młodą zakonnicę. Nie znał się na habitach zakonnych, dlatego nie wiedział, że jest bosą karmelitanką. A poza tym był tak zajęty własnymi sprawami, że w ogóle nie interesował się zakonami, kościołami i klasztorami. Młoda zakonnica wciąż go obserwowała i uśmiechała się do niego z niebiańską czystością. Przedsiębiorca mimo, że nie znał tej tajemniczej mniszki, grzecznie podniósł kapelusz na przywitanie, a potem odwrócił się i zbliżył się do recepcji, chcąc załatwić formalności rejestracyjne. Po podpisaniu listy gości, wrócił na miejsce, gdzie widział ową siostrę, ale już jej tam nie zobaczył. Zapytał wtedy służącego kim była ta dziewczyna w habicie zakonnym, którą dopiero co w tym miejscu widział, ale zdziwiony służący hotelu odpowiedział, że od pół godziny nikt tutaj oprócz niego nie wchodził.
Kilka dni później, w domu przyjaciół, przedsiębiorca dostrzegł pewien obraz, przedstawiający zakonnicę, w której z wielkim zdziwieniem poznał uśmiechającą się mniszkę z hotelu. Na pytanie kim ona jest, odpowiedziano mu, że jest to święta Teresa od Dzieciątka Jezus.
Niedługo potem wspomniany przedsiębiorca opuścił świat biznesu i wstąpił do Opactwa w Aguebelle. Po wizji świętej Teresy z Lisieux nawrócił się, przyjął wiarę i usłyszał głos Boży wzywający go do życia zakonnego. Zamiast kosztownych i luksusowych ubrań cywilnych, włożył na siebie habit z ciemnym szkaplerzem i skórzanym pasem. Posiadał też wygoloną głowę i długą brodę. Został mnichem trapistą. W ciszy i skupieniu klasztoru znalazł wreszcie ten pokój wewnętrzny, którego żadne bogactwo posiadane przez niego w świecie nie było w stanie mu dać.
